To YOU
في اشخاص بحياتنا منضلنا حاملينهن بقلبنا يوم.. ورا يوم.. ورا يوم..ورا يوم.. منضلنا عم ننقلهن معنا من مكان لمكان ، سنة ورا سنة. منضل عم نمسح الغبرة عذكرياتنا سوا حتى تضل ذاكرتهن معنا فريش كأنو مبارح كنا سوا حتى لو مضت سنة و تنين و تلاتة و ستة و عشرة .. منضل عم نفكر فيهن، كيفهن؟ وين صارو؟ كيف عم يقضوا يومهن؟ يا ترى هنن مناح؟ يا ترى عم يفكروا فينا كمان؟ يا ترى عادي اذا رجعنا و حكينا؟ بس يمكن لازم نوصل لشي يوم و نتخلى عنهن، يمكن لازم نتركهن و نكفي الطريق، يمكن لازم ننسى.يمكن لازم .. أكيد لازم.. بعرف انو لازم.. شي يوم.. أكيد شي يوم ، أكيد شي يوم رح فيق و رح كون نسيت ، رح كون نسيت انن كانو موجودين بحياتنا، رح كون نسيت كيف كنا سوا، أكيد شي يوم رح بطل حنين و ذكريات، أكيد شي يوم رح بطل اشتاق، أكيد شي يوم.. بس.. مو اليوم.. لسا مو اليوم، لسا اليوم أنا بحاجتهن يضلوا بقلبي و معي. نكمل طريقنا سوا بقلبي بس.. To YOU, The one who probably isn’t going to read this, cause you never did and never will. I hope you’re doing well, I hope you’re happy...